A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z , Sommaire
français | détacher, séparer |
allemand | auseinanderfügen, trennen |
ACTIF | Passif | Participe |
masculin | féminin | NEUTRE |
ACTIF | |
Indicatif présent | Indicatif imparfait |
disglūtinō disglūtinās disglūtinat disglūtināmus disglūtinātis disglūtinant | disglūtinābam disglūtinābās disglūtinābat disglūtinābāmus disglūtinābātis disglūtinābant |
Indicatif parfait | Indicatif plus-que-parfait |
disglūtināvī disglūtināvistī disglūtināvit disglūtināvimus disglūtināvistis disglūtināvērunt / disglūtināvēre | disglūtināveram disglūtināverās disglūtināverat disglūtināverāmus disglūtināverātis disglūtināverant |
Indicatif futur simple | Indicatif futur antérieur |
disglūtinābō disglūtinābis disglūtinābit disglūtinābimus disglūtinābitis disglūtinābunt | disglūtināverō disglūtināveris disglūtināverit disglūtināverimus disglūtināveritis disglūtināverint |
Subjonctif présent | Subjonctif imparfait |
disglūtinem disglūtinēs disglūtinet disglūtinēmus disglūtinētis disglūtinent | disglūtinārem disglūtinārēs disglūtināret disglūtinārēmus disglūtinārētis disglūtinārent |
Subjonctif parfait | Subjonctif plus-que-parfait |
disglūtināverim disglūtināveris disglūtināverit disglūtināverimus disglūtināveritis disglūtināverint | disglūtināvissem disglūtināvissēs disglūtināvisset disglūtināvissēmus disglūtināvissētis disglūtināvissent |
Infinitif présent
disglūtināre Infinitif parfait
disglūtināvisse Infinitif futur
disglūtinātūrum esse | Impératif présent
disglūtinā disglūtināte Impératif futur
disglūtinātō
disglūtinātō disglūtinātōte disglūtinantō |
Vous avez une question, une suggestion ou vous avez trouvé une faute, envoyez un courriel à email@cactus2000.de.
Cactus2000 ne garantit pas la justesse des données. Cactus2000 n'est pas responsable d'un dommage causé par un résultat faux.